Ożywienie biżuterii: Styl egipski

O odrodzonej biżuterii myślimy jako o zjawisku, które miało miejsce w XIX wieku - i tak jest. Ale jubilerzy są górnictwa przeszłości dla inspiracji od starożytnej cywilizacji, a wiele nadal są. Kiedy patrzysz na historię biżuterii antycznej, widzisz tematy i techniki znikają, a następnie pojawiają się ponownie, w kółko, zmieniane, aby dopasować się do czasów.

W tym roku otwarto kilka wystaw muzealnych z bajecznymi przykładami odradzającej się biżuterii. Widzę wiele odżywającej biżuterii od młodszych projektantów, jak również ostatnio, od Etrusków po archeologów, co mówi mi, że starożytna biżuteria zawładnęła wyobraźnią całego nowego pokolenia.

Zacznijmy od ożywienia egipskiego. Ten egzotyczny styl stał się szalenie popularny w okresie Deco, po odkryciu w 1922 r. grobowca króla Tut'a. Jednak odrodzeni jubilerzy, tacy jak Castellani, tworzyli biżuterię w stylu egipskim 60 lat wcześniej, a Louis Comfort Tiffany bawił się tym tematem w swojej biżuterii prawie dziesięć lat przed wykopaliskiem w Tutankhamun. Obserwuj.

W świecie biżuterii zawsze następuje ożywienie. Tematem przewodnim przeszłości jest teraźniejszość: Odrodzenie biżuterii w MSZ w Bostonie do sierpnia 2018. 80 wystawionych przedmiotów (w tym piękno Louis Comfort Tiffany powyżej) datuje się od 2.400 p.n.e. do zaledwie kilku lat temu. Prawie we wszystkich przypadkach, jak ogłosiło muzeum przed otwarciem, "projekt ornamentu podkreśla napięcie pomiędzy postępem a chęcią zaangażowania się w przeszłość".

To napięcie jest ustawiane w momencie, gdy zbliżasz się do muzealnej galerii biżuterii i pojawiają się dwa skrzydlate skarabeusze. Kiedy przyjrzysz się bliżej, odkryjesz, że jeden z nich został wykonany z fajansu w latach 740-660 p.n.e. Druga to oszałamiająca broszka Cartiera stworzona w 1924 r. z rzeźbionym, dymiącym kwarcowym skarabeuszem osadzonym w złocie, platyna, fajansie, diamentach, szmaragdach i emalii.

Wow, prawda? "To parowanie naprawdę przemawia do wystawy, która polega na wykorzystaniu fragmentów przeszłości jako źródła inspiracji" - mówi Emily Stoehrer, kuratorka biżuterii w MSZ, która zorganizowała Past is Present. Reprezentuje ona również trwałą fascynację Egiptem, jedną z pierwszych starożytnych cywilizacji, która zawładnęła popularną wyobraźnią.

Kiedy myślę o klejnotach w stylu egipskim, pierwszą rzeczą, która przychodzi mi na myśl - po niesamowitych oryginałach - są takie kawałki Cartier jak ten powyżej: egzotyczne, kolorowe klejnoty z okresu Deco. Ale Stoehrer zwraca uwagę na obsesję na punkcie Egiptu, która rozpoczęła się na długo przedtem.

"Było wielkie zainteresowanie Egiptem, które rozpoczęło się od Napoleona na początku XIX wieku i trwało przez budowę Kanału Sueskiego w latach 60-tych XIX wieku", mówi Stoehrer. "Wtedy to naprawdę wybuchło po odkryciu grobowca króla Tutankhamuna w latach dwudziestych."

"Najlepszymi klejnotami okresu egiptomanii były Cartier's", mówi. "Więc byłam bardzo podekscytowana, że udało nam się uzyskać kilka pożyczek z kolekcji Cartiera, w tym jedną z ich niesamowitych broszek ze sprzączką do paska, która używa starożytnych i współczesnych kawałków razem." Była równie podekscytowana faktem, że miała swój idealny odpowiednik w stałej kolekcji swojego muzeum.

Ten starożytny skarabeusz byłby przyszyty do klatki piersiowej mumii. To rodzaj artefaktu, którego Ludwik Cartier używał jako inspiracji do projektowania dwa lata po odkryciu grobowca króla Tut'a, który podpalił światową wyobraźnię.

Oto kolejna skrzydlata skarabeusza Cartiera, klamra do paska z 1926 r. wystawiona na innej wystawie, The Jazz Age: Amerykański styl w latach 20. w Cooper-Hewitt w Nowym Jorku. XX wieku w Cooper-Hewitt w Nowym Jorku. Ten wygląda bardzo podobnie jak starożytny oryginał z bostońskiego muzeum - prawdopodobnie dlatego, że Cartier wykonał go z rzeczywistych fragmentów starożytnego fajansu egipskiego.

Cartier nie był pierwszym, który włączył starożytne fragmenty do swojej biżuterii. Znajdziesz je w innym skrzydlatym skarabeuszu, który pojawia się w przeszłości jest teraźniejszością.

Ten został zaprojektowany około 1860 roku przez Castellani, najbardziej znanego z XIX-wiecznych jubilerów renesansowych. Włoski jubiler postanowił ozdobić swój skarabeusz - starożytny fajans wyrzeźbiony z bogiem pawianów - mikromozaiką, formą sztuki stosowaną od czasów starożytnych na posadzkach najlepszych włoskich willi, zminiaturyzowaną i udoskonaloną przez Castellaniego. Pasujący do naszyjnika naszyjnik ma jeszcze 15 skarabeuszy, wyrzeźbionych z rwy kulszowej i fajansu, osadzonych w tych samych mikromozaikowych wzorach i egipskiej palecie.

Mikromozaikowa broszka skarabeusza Castellaniego

Ten set wystawiać w Celebrating Biżuteria, the ostatni tome historyk biżuteria Daniella Mascetti i David Bennett. The autor rave o the "genialny i niespodziewany kombinacja" Egipski skarabeusz i Romański technika. Jedno z kilku arcydzieł odrodzenia podarowanych do Bostońskiego Muzeum Sztuk Pięknych na przełomie wieków, wkrótce po ich wykonaniu, te klejnoty Castellani są doskonałym przykładem ponownego wynalezienia historycznych tematów z (ówczesną) techniką współczesną.

Zamknę się prawdopodobnie najbardziej znanym, egipskim klejnotem: diamentową bransoletką Deco z kolorowymi kamieniami. Ta nie jest autorstwa Cartier'a, choć jest z nich sławna. To kolejny znakomity jubiler z Paryża z epoki jazzowej, Lacloche Frères, który zaskakuje nas użyciem turkusu, czarnej perły i masy perłowej w miejsce zwykłych rubinów, szmaragdów i szafirów.